September 28th, 2017

Ode aan mijn grote liefde 

Reeds zovele jaren ben jij mijn veilige haven in deze onvoorspelbare wereld.

En nog altijd heb ik moeite om te geloven dat jij echt bestaat… alsof ik elk moment kan ontwaken uit een magische droom.

Je hebt me in alles wat je zegt en doet, in de manier waarop je naar me kijkt en lacht met je lieve ogen, laten ervaren dat ik alle liefde in de wereld waard ben.

Ik zie je kijken naar een vrouw die sterk is, ook als is ze soms kwetsbaar. Naar een vrouw die mooi is, ook al denkt ze soms van niet. Een vrouw die wijs is, ook al is ze soms een beetje wereldvreemd.

Ik kan me geen leven zonder jou inbeelden.
Ik kan niet slapen zonder dat mijn dikke teen de jouwe raakt,
gek dansen en zingen zonder jou als publiek,
verdriet hebben zonder jouw troostende aanwezigheid
of genieten van het gezang van de merel zonder jou aan mijn zijde.
 
Nog altijd word ik week in mijn buik wanneer je naar me kijkt.
Je maakt me de gelukkigste vrouw ter wereld.
 
Ik ben geen partner die je pantoffels klaarlegt.
Ik ben slordig en verstrooid, zorg voor het nodige drama en zal bijna nooit doen wat je van me vraagt…

Maar ik tracht om een levensgezel te zijn die je elke dag opnieuw ziet in de schoonheid en wijsheid van wie jij bent, open staat voor alles wat je denkt en voelt, je dromen en verlangens van binnenuit kent en deze steeds opnieuw tracht te stimuleren.

Ik zal overenthousiast meevieren met je successen en je troosten en koesteren bij verdriet. Ik zal voor je zorgen en uitkijken zonder het in je plaats te doen. Ik wil een levensgezel zijn die je helemaal laat zijn zoals je bent en je speciale kantjes als de onmisbare kers op de taart beschouwt.

Ik wil je hart doorheen je leven warm houden.
Ik wil je het gevoel geven van een roodoranje zonsondergang op een zwoele zomeravond. Het gevoel dat wij samen zoiets moois hebben dat de zon er zelfs van smelt.
Ik wil je het gevoel geven van een warm deken op een koude winterdag.
Het vertrouwde gevoel van werkelijk thuis te zijn.
En bovenal wil ik je het gevoel geven van een dartel veulen in de lenteweide. Ik wil je de onschuldige vreugde laten voelen van eenvoudigweg in leven zijn op deze mooie planeet.
 
Ik verlang niet om te weten hoe ons leven er samen zal uitzien.
Ik wil weten dat we allebei kiezen om ons leven hier en nu samen ten volle te beleven.
Ik wil dat we elkaar op het einde van ons leven in de ogen kunnen kijken en weten dat we geen enkel beetje van onze liefde hebben laten verloren gaan.