Ontspullen als spiritueel proces

De laatste jaren ben ik, geïnspireerd door mindfulness en yoga, op een steeds eenvoudigere manier gaan leven. Ik heb een aantal verwachtingen en vormen van externe luxe achter me gelaten en dat heeft me meer innerlijke vrede en rust bezorgd. Maar die lekkere frietjes op vrijdag en mijn collectie kleedjes en schoenen kan ik toch moeilijk loslaten! En dat is oké; Een innerlijke zoektocht is dan ook een hele lange reis.

Het pad naar innerlijke rust en vrede bestaat erin om steeds meer uiterlijke vormen van luxe, rijkdom, comfort los te laten en een steeds eenvoudiger leven te leiden. Het is een beetje zoals het pellen van een ui. Hoe meer laagjes je verwijdert, hoe dichter je bij je eigen kern bent. En dicht bij die kern, daar schuilt het ware gevoel van gelukzaligheid, rust en werkelijk 'thuis zijn'.

De externe laagjes en bezittingen die we opbouwen, dienen eigenlijk meestal als een soort van pleister op de wonde, of een schild voor onze kwetsbaarheden. We voelen ons ongelukkig, onrustig, onzeker en hopen die gevoelens daarmee te kunnen toedekken. Maar zo drijven we steeds verder en verder weg van wie we echt zijn. Onze bezittingen, volle kleerkasten, grote huizen, mooie auto's, gehechtheid aan lekker eten, gehechtheid aan geld, aanzien en erkenning zorgen ervoor dat we onze blik naar buiten richten, naar (schijnbaar) belangrijke zaken. Dat kan ons gemakkelijk een heel leven 'aan de waggel' houden. Maar daardoor weerhouden ze ons ervan om de belangrijkste, mooiste reis van ons leven te maken: die naar binnen.

Onthechten en ontspullen is daarom de boodschap. Leren tevreden zijn met minder en je ontdoen van al die extra, overbodige lagen. Uiteindelijk zal er alleen nog je pure, rauwe zelf overblijven... En weet je wat? Je zal de rijkste, gelukkigste persoon ter wereld zijn...